1 grudnia w Kinematografie odbyło się wyjątkowe wydarzenie filmowe. Na duży ekran wróciły filmy, które ostatni raz gościły na nim wiele lat temu.

Na dodatek wszystkie zaprezentowane były z taśmy światłoczułej. W trakcie kilku sensów, widzowie obejrzeli filmy o różnorodnej tematyce i formie, poczynając od kuriozalnych filmów instruktażowych, kończąc na prawdziwych arcydziełach filmu oświatowego oraz dokumentalnego.

Filmy WFO ze względu na swą tematyczną różnorodność stanowią ważne świadectwo minionych dziesięcioleci, funkcjonując na zasadzie audiowizualnej kroniki naszego kraju. Dlatego pierwszy seans przybrał formę sentymentalnej podróży do barwnej epoki PRL-u. Zobaczyliśmy, w jaki sposób próbowano nauczyć Polaków kultury i higieny, poznaliśmy metody racjonalizacji pracy na roli, pojechaliśmy na targ ludowych artystów, a na koniec odwiedziliśmy dyskotekę z lat 80. Na dużym ekranie zobaczyliśmy Kasię Figurę na początku drogi do wielkiej aktorskiej kariery.

Za wybór filmów oraz układ każdego pokazu odpowiadają Michał Dondzik, Krzysztof Jajko oraz Emil Sowiński, którzy pracują obecnie nad monografią poświęconą dziejom Wytwórni Filmów Oświatowych. Przed każdą projekcją wprowadzali widzów w niesamowity świat filmu krótkometrażowego.

Cykl zorganizowany we współpracy z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi.

„Odkrywamy Oświatówkę: Jak to w PRL-u bywało”

1 grudnia, godz. 18

Dziadek (1959, E. Pałczyński) – 12′
Instruktaż o zacięciu racjonalizatorskim podany w lekkiej, komediowej formie. Film przedstawia kilka prostych i niedrogich usprawnień w gospodarstwie rolnym.

Do Studziannej (1960, S. Grabowski) – 15′
Studzianna to niewielka miejscowość, gdzie tradycyjnie zjeżdżają się na chłopski jarmark ludowi artyści z okolicznych wsi. Kamera obserwuje zachowanie kupujących i sprzedających, wychwytuje także charakterystyczne elementy typowego jarmarku, obyczaju który odszedł do przeszłości.

Było nie było (L. Skrzydło, W. Fiwek) – 8′
Magazyn o charakterze satyrycznym walczący o kulturę życia codziennego.

O umywaniu rąk (1979, reż. Janusz Sijka) czas: ok. 10′
Plakat filmowy o higienie osobistej. Zderzenie elementów instruktażu z rzeczywistością, utrzymane w nastroju komediowym. W rolach głównych: Bożena Dykiel, Stefan Friedmann i Janusz Rewiński.

Zginął pies (1975, reż. Zofia Ołdak), czas: ok. 20′
Choremu Tomkowi zginęła jamniczka „Gapcia”. Grupa dzieci rusza na poszukiwania psa, którego spod sklepu ukradł złodziej. Wśród wykonawców – czternastoletnia Kasia Figura.

Zosia w szpitalu (1977, reż. Lech Członowski, ale wcześniej Wojciech Wiszniewski!), czas: ok. 10′
Tematem filmu jest poznawanie przez chorą Zosię „tajemnic” szpitala. Klimat ciepła i przyjaźni towarzyszy Zosi w wędrówce po oddziałach szpitalnych. Twórcy filmu nawiązali do wyobrażeń i mentalności siedmioletniego dziecka, u którego fantazja splata się z rzeczywistością.

Dyskoteka (1986, Roland Rowiński), czas: ok. 15′
Film o młodzieży, jej aspiracjach, dążeniach, o sposobie bycia. Ukazując przejawy konsumpcyjnej postawy życiowej autor filmu przeciwstawia blichtrowi autentyczne wartości tkwiące w polskiej tradycji narodowej.

Portretowanie Polaka w stanie wojennym (1988, Andrzej Szczygieł), czas: ok. 15′
Portretując kombatantów – uczestników walk i bitew na różnych frontach II wojny światowej, autor filmu tworzy  zbiorowy portret Polaków, ich świadomości, stosunku do przeszłości i teraźniejszości.

Wstęp wolny.