W Porcie Lotniczym Łódź im. Władysława Reymonta prezentujemy wystawę  poświęconą twórczości jednego z najwybitniejszych twórców polskiego kina.

„Jerzy Hoffman. Kino z historią w tle” ukazuje ogromny dorobek artystyczny reżysera, od pierwszych filmów dokumentalnych i fabularnych powstających we współpracy z Edwardem Skórzewskim, aż po wielkie produkcje filmowe, takie jak Pan Wołodyjowski, Potop, Ogniem i mieczem i 1920. Bitwa Warszawska.

Na wystawie zobaczyć można zdjęcia z planów filmowych, przedstawiające Jerzego Hoffmana przy pracy z wybitnymi polskimi aktorami, operatorami filmowymi, scenografami. Jest to unikalny zbiór wcześniej niepublikowanych materiałów uzupełnionych o teksty wywiadów z Jerzym Hoffmanem przeprowadzonych przez Stanisława Zawiślińskiego.

Jerzy Hoffman – reżyser, scenarzysta, producent filmowy. Urodzony 15 marca 1932 roku w Krakowie, w rodzinie lekarzy. Dzieciństwo spędził w Gorlicach. W roku 1940 został wywieziony na Syberię. Do Polski wrócił po zakończeniu wojny. Świadectwo maturalne otrzymał w Bydgoszczy w 1950 roku. Studiował na Wydziale Reżyserii WGiK w Moskwie, który ukończył w roku 1955.
Zadebiutował krótkometrażowym filmem dokumentalnym Czy jesteś wśród nich? (1954) zrealizowanym wspólnie z Edwardem Skórzewskim. Kolejne ich filmy, Uwaga, chuligani i Dzieci oskarżają, zapoczątkowały tzw. czarną serią w polskim dokumencie. Współpraca Hoffmana i Skórzewskiego trwała do 1966 roku. Zrealizowali razem ponad dwadzieścia filmów dokumentalnych i trzy pełnometrażowe filmy fabularne: Gangsterzy i filantropi (1962), Prawo i pięść (1964) i  Trzy kroki po ziemi (1965).
Samodzielnie, jako fabularzysta, Hoffman zadebiutował filmem telewizyjnym Ojciec (1967). Przełomowym momentem w jego karierze były ekranizacje Pana Wołodyjowskiego (1969) i Potopu (1974) Henryka Sienkiewicza. W 1975 roku drugi z tych filmów przyniósł Hoffmanowi nominację do Oscara. Przebojami kasowymi stały się filmowe adaptacje Trędowatej Heleny Mniszkówny (1976), którą obejrzało w kinach prawie dziesięć milionów Polaków, oraz Znachora Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1982).
W 1980 roku Jerzy Hoffman został kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego „Zodiak”, który działał do roku 1997. W latach 1983-1987 był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W 1988 roku Hoffman zaczął starać się o ekranizację ostatniej części trylogii Sienkiewicza, Ogniem i mieczem. Zamiar udało mu się zrealizować dopiero dziesięć lat później. Film obejrzała w kinach rekordowa w postkomunistycznej Polsce liczba widzów – ponad siedem milionów. W roku 2003 reżyser zekranizował Starą baśń Józefa Ignacego Kraszewskiego. W następnych latach realizował czterogodzinny dokument pt.: Ukraina – narodziny narodu, który ukończył w roku 2007. Trzy lata później stanął za kamerą na planie filmu 1920. Bitwa Warszawska. To trzynasty film fabularny w jego karierze.

Ekspozycja przygotowana we współpracy ze Studiem Filmowym „Zodiak” Jerzy Hoffman Film Production oraz Filmoteką Narodową w Warszawie.

„Jerzy Hoffman. Kino z historią w tle”, Port Lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta (17 maja – 31 sierpnia 2017 r.)