7 czerwca w Muzeum Żydów Mazowieckich w Płocku otworzyliśmy wystawę plakatów i fotosów z naszej kolekcji, prezentujących dwa filmy o Januszu Korczaku.

Jest pan wolny, doktorze Korczak w reżyserii Aleksandra Forda (1974) – koprodukcja niemiecko-izraelska z Leo Gennem w roli Korczaka, powstał na emigracji, do której został zmuszony Ford w 1969 r. podczas nagonki antysemickiej. Autorem zdjęć był Jerzy Lipman, scenografii – Anatol Radzinowicz (wspólnie z Raddson Roger von Moellendorf) – także emigranci po Marcu’ 68; obaj byli w ekipie Forda, która przygotowywała film o Korczaku w Polsce w 1968 r., ale realizację, gdy została już wybudowana scenografia, wstrzymały ówczesne władze.
Korczak Andrzeja Wajdy (1990), według scenariusza Agnieszki Holland, z Wojciechem Pszoniakiem w roli tytułowej, był koprodukcją polsko-niemiecką. Na Festiwalu Filmowym w Cannes Wajda dostał Specjalne Uznanie Jury za „wyjątkowe osiągnięcia, postawę artystyczną i za pokazanego poza konkursem „Korczaka”. Jednak po recenzji w „Le Monde” dystrybutor wstrzymał pokazywanie filmu we Francji. Andrzej Wajda komentował: „Myślę, że oddałem Korczakowi wszystkie moje zdolności i umiejętności, chociaż równolegle z filmem nastąpiły wybory 1989 roku, a później moje codzienne niemal w Senacie. Oficjalna projekcja w Cannes podczas festiwalu 1990 roku i owacja na stojąco w pałacu festiwalowym była niestety ostatnim sukcesem Korczaka. Już następnego dnia recenzja w „Le Monde” zrobiła ze mnie antysemitę i żaden z liczących się dystrybutorów nie zdecydował się zaangażować w rozpowszechnianie tego filmu poza Polską”.

Podczas wernisażu gimnazjalista Jaś Kardaś wyrecytował inspirowany ideami Korczaka wiersz Wandy Chotomskiej „Prawa dziecka”, wystąpiła też Orkiestra po Koncercie ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 1 im. Jana Twardowskiego.

Wystawę w MŻM w Płocku (ul. Kwiatka 7) można oglądać do 20 sierpnia.