W niedzielę, 20 listopada zorganizowaliśmy wyjątkowy spacer, który przybliżył historię dwóch fabrykanckich rodzin.

Wędrówkę rozpoczęliśmy od Pałacu Anny i Karola Scheiblerów by przez Park Źródliska i Księży Młyn dotrzeć do Pałacu Herbsta.
O historii rodzin opowiadały: Ewa M. Bladowska i Agnieszka Wranicz z Muzeum Kinematografii w Łodzi oraz Aleksandra Dudek z Muzeum Pałac Herbsta.
Spacer Od Scheiblerów do Herbstów to wspólna inicjatywa Muzeum Kinematografii oraz Muzeum Pałac Herbsta.

Zanim Wodny Rynek stał się placem Zwycięstwa, a Pałac Karola i Anny Scheiblerów – Muzeum Kinematografii w Łodzi…

Opowiedzieliśmy Państwu o rodzinie najbogatszego łódzkiego fabrykanta, dziejach założonego przezeń przedsiębiorstwa i o losach rezydencji przemysłowca. Wyjaśniliśmy fenomen błyskawicznej kariery Karola Scheiblera, uwarunkowanej w dużej mierze tym, że przybysz z Nadrenii znalazł się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie. Odwołaliśmy się do legendarnych opowieści, ale przy okazji „włożyliśmy między bajki” kilka obiegowych opinii, które rozmijają się z historyczną prawdą. Przybliżyliśmy postać żony „króla bawełny” Anny z Wernerów Scheiblerowej, która z powodzeniem mogłaby się stać wzorem dla niejednej dzisiejszej bizneswoman. Wyjaśniliśmy, dlaczego Pałac Karola i Anny Scheiblerów nazywany bywa „filmowym pałacem”.
Spacer przez osiedle na Księżym Młynie dał nam wyobrażenie o tym, jak rozrastało się Scheiblerowskie imperium. Jego rozwój to w znacznej mierze zasługa Edwarda Herbsta, męża najstarszej córki Scheiblerów Matyldy, który od 1874 roku był dyrektorem generalnym przedsiębiorstwa.

Ale to już temat drugiej części opowieści, którą usłyszeliśmy zwiedzając Muzeum Pałac Herbsta…

Pałac Herbstów był integralnym elementem zespołu fabryczno-mieszkalnego na Księżym Młynie. Otoczona ogrodem willa, zlokalizowana w sąsiedztwie zabudowań fabrycznych i osiedla mieszkaniowego, wyróżnia się wśród sąsiadujących z nią budynków i stanowi charakterystyczną enklawę. Budowę willi rozpoczęto prawdopodobnie około roku 1875, w związku ze ślubem Matyldy Scheibler z Edwardem Herbstem, dla których dom był przeznaczony. Materiały ikonograficzne z lat 80. XIX wieku przedstawiają już cały kompleks budynków. Dom Matyldy i Edwarda Herbstów został zaprojektowany jako jednopiętrowa neorenesansowa willa. Obok wzniesiono budynek tzw. dużej sali, z której można było przejść przez przeszklony łącznik do oranżerii. W sąsiedztwie willi usytuowano piętrową oficynę gospodarczą. Parter budynku zajmowały kuchnia i spiżarnia. W drugim skrzydle mieściły się garaże. Piętro było przeznaczone między innymi na pokoje gospodyni i panien pokojowych. Rezydencja pozostawała w rękach rodziny Herbstów do roku 1942. Mieszkały tam dwa pokolenia: najpierw Matylda i Edward, a później ich syn Leon z żoną Aleksandrą. Po śmierci Leona (1942) Aleksandra wyprowadziła się z Łodzi. Rezydencja pozostawała w rękach rodziny Herbstów do roku 1942.