Pałacowe wnętrza stanowią w Złodziejach serc Piotra Gralaka scenograficzny kontrast dla cybernetycznie sterylnego mieszkania, w którym rozgrywa się większa część akcji filmu. Dwa z nich (westybul i bilblioteka) pojawiają się już w czołówce. Główna bohaterka, Dziewczyna (Kamila Wojciechowicz), wchodzi w towarzystwie swojego Narzeczonego (Krzysztof Pyziak) do westbulu, co pozwala przyjrzeć

Bohater filmu – Kuba (Bartosz Turzyński) podejmuje pracę w sklepie spożywczym. Do jego obowiązków należy dostarczanie zakupów do mieszkań klientów. Specjalnie skonstruowanym rowerem przemierza ulice Łodzi znajdujące się w granicach byłego „imperium Scheiblera”. Pod koniec dnia trafia do domu starszego, umierającego człowieka (Wojciech Pszoniak). Ogromne łoże Barona – tak tytułuje

Pałac Karola i Anny Sheiblerów stał się na użytek etiudy filmowej Jonathana Desoindre rezydencją bohaterki filmu – Shirley Keeldar (Lilly Bloom), młodej arystokratki, dziedziczki wielkiej fortuny. W pałacowych wnętrzach rozgrywają się trzy sceny. Pierwsza z nich to rozmowa Shirley z jej byłym opiekunem (Piotr Krukowski). Ostra wymiana zdań rozpoczyna się

W filmie Davida Lyncha nie „zagrało” żadne z pałacowych wnętrz. W drugiej części filmu, przysłuchując się rozmowie kilku młodych kobiet, wśród których jest Zaginiona Dziewczyna (Karolina Gruszka), widzimy przez chwilę fragment ściany wozowni. Kilkakrotnie pojawia się też fragment (słabo widoczny) północnej ściany pałacu. Reżyseria i scenariusz: David Lynch Zdjęcia: Odd-Geir

W filmie nakręconym na motywach powieści Hermana Hessego pałac pojawia się na niespełna 2 minuty w scenie balu maskowego odbywającego się w paryskim mieszkaniu. Główna bohaterka, Ewa (Katarzyna Skrzynecka), przegląda się w jednym z luster. Następnie odsłania twarz, odwraca się i zaczyna przypatrywać barwnemu tłumowi gości. Po chwili sama przyłącza

    Trudno byłoby wymienić – o opisywaniu nie wspominając – wszystkie sceny nakręcone w pałacowych wnętrzach bez opowiadania treści filmu. Trzeba zatem poprzestać na miejscach najistotniejszych i kluczowych dla rozwoju akcji. Ważną rolę odgrywa gabinet, będący w położonym w okolicach Krakowa pałacyku państwa Ziębalskich (Marzena Trybała i Leon Niemczyk)

    W 1990 r. na ekrany kin weszła filmowa adaptacja powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Mariusza Trelińskiego Pożegnanie jesieni. Część zdjęć do tego obrazu była kręcona w pałacu Scheiblera. Do współpracy przy realizacji filmu Mariusz Treliński włączył Jarosława Żamojdę jako operatora obrazu. Nie był to przypadek. Ten tandem

  Sala balowa a właściwie tylko jej fragment – kominek pojawia się na kilka chwil i to na ekranie telewizora. Bohater filmu, scenarzysta Stefan Dziedzic (Jan Peszek) ogląda wystąpienie reżysera Rogozińskiego (Leon Niemczyk), który mówi o zadaniach filmowców stojąc przed kominkiem w sali balowej. Reżyseria: Robert Gliński Scenariusz: Bolesław Michałek

Absolutoryjny film Łukasza Wylężałka to osadzona w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie metaforyczna opowieść o mechanizmach władzy. Większość scen rozgrywa się w reprezentacyjnych wnętrzach pałacu Scheiblera. W zaniedbanych i mrocznych salach, gdzie władca (Zbigniew Zamachowski) – tyran i degenerat – ucztuje, udziela audiencji, wysłuchuje swych doradców, zażywa kąpieli i po

Wnętrza pałacu Scheiblera odnajdujemy w Berlinie przełomu XIX i XX w. w dwóch różnych mieszkaniach. Jedno z nich należy do Dory von Eschenbach (Hanna Bedryńska). Jadalnię, w której podejmuje śniadaniem swego bratanka – głównego bohatera, hrabiego Wentzla Croy-Dulmen (Jacek Chmielnik), zaaranżowano w sali balowej. Stół, przy którym siedzą obydwoje, ustawiono