Warsztat Formy Filmowej
11 i 12 stycznia w Kinematografie pokazaliśmy filmy o sztuce awangardy, zrealizowane przez byłych członków Warsztatu Formy Filmowej.
O grupie i stworzonych przez nią filmach opowiadał Józef Robakowski. – Chcę przypomnieć dawne lata, lata 70. Wówczas Łódź była miastem awangardowym. Nie polegało to na tym, że mieliśmy ciekawe budynki, przestrzenie – tego nie było, ale mieliśmy tutaj ciekawych ludzi. Żeby awangardowe tradycje rozsławić trzeba było zacząć robić filmy o sztuce. Nie było żadnych książek, które byłyby monografiami wiodących artystów. Trudno jest napisać taką książkę o Witkacym, Strzemińskim czy Kobro. Do tej pory wyczuwam, że tak właściwie to nie wiadomo kto i co wie o Katarzynie Kobro. Dlaczego jest taka wielka? Dlaczego jest taka sławna? Nie powstał w Polsce żaden ciekawy artykuł na jej temat. Żeby zrobić o nich film trzeba się nieźle nagimnastykować – wyjaśnił Robakowski.
W WFF powstało około 15 filmów. – Nie ma okazji oglądania tych filmów. Są nieupowszechnione. Nie były też wysyłane na żadne konkursy zagraniczne, a nie wysłano ich dlatego, że były za trudne. Robiliśmy filmy o awangardzie żeby przybliżyć, podać rękę z naszej strony innym artystom. Bo to są filmy artystów o artystach – mówił Józef Robakowski.
WFF to grupa artystyczna, działająca przy Szkole Filmowej w latach 1970-1977. Była jedną z formacji, które wywarły decydujący wpływ na polską sztukę lat 70. i kolejnych dekad XX w. Pionierską w kontekście konceptualnych praktyk artystycznych i sztuki analitycznej. Działała w obrębie niemal wszystkich dziedzin twórczości wizualnej.
„Warsztatowcy” kontynuowali tradycje awangardowe, prezentując postawę konceptualno-analityczną, przyznawali się jednocześnie do związków z dadaizmem Stefana i Franciszki Themersonów oraz konstruktywizmem Władysława Strzemińskiego i Katarzyny Kobro.
Przegląd towarzyszy wystawie „Warsztat Formy Filmowej” prezentowanej w łódzkim Atlasie Sztuki do 19 lutego 2017 roku. Wydarzenie jest częścią programu obchodów Roku Awangardy w Łodzi.
W Kinematografie pokazaliśmy m.in.: Konstruktywizm w Polsce (cz.I i II), reż. Ryszard Waśko, 1979, 17’ , WFO; Wielość rzeczywistości Leona Chwistka, reż. Ryszard Waśko, 1978, 14’, WFO; Z medio-magnetycznego atelier Tytusa Czyżewskiego, reż. Józef Robakowski, 1979, 16’, WFO; Witkacy, reż. Józef Robakowski, 1980, 17’, WFO; Żywa Galeria, reż. Józef Robakowski, 1974, 25’ WFO; Władysław Strzemiński – Konstruowanie widzenia, reż. Józef Robakowski, prod. TVP i Galeria Wymiany, 1993; Nieskończoność linii – Wacław Szpakowski, reż. Józef Robakowski, prod. TVP i Galeria Wymiany, 1992; Krzesła, reż. Wojciech Bruszewski, 1977, 15’, WFO.
Wszystkie filmy zostały zarejestrowane na taśmie 35 mm.
W 2017 roku obchodzimy stulecie ruchu awangardowego w Polsce. Do programu obchodów przyłączyło się także Muzeum Kinematografii.
